จากเด็กชายคนหนึ่งมุ่งสู่ป่าตั้งแต่ 9 ปี

 วันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมา โล๊กเซี่ยถามข้าพเจ้าว่า จะไปเวียนเทียนที่วัดหลวงปู่ป่าว ข้าพเจ้าก็บอกว่ายังไม่แน่ใจเลย ขอดูก่อน โล๊กเซี่ยบอกว่าถ้าไปจะเอารูป"บุญส่ง" ให้ดู ชั้นพึ่งหาเจอ ข้าพเจ้าเลยตกลงไปพบเขาในวันนั้น  "บุญส่ง" เคยบวชเป็นพระ แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่างตอนนี้ได้สึกเป็นไปแล้ว โล๊กเซี่ยเล่าให้ฟังว่า รูปนี้คือรูปพระ"บุญส่ง" ที่ถ่ายคู่กับพระอาจารย์ แต่ไม่ทราบว่าเป็นท่านใดกันแน่ เท่าที่รู้พระอาจารย์ท่านนี้อยู่จังหวัดที่ติดกับประเทศลาว

 "บุญส่ง" เป็นคนที่มีอิทธิฤทธิ์มาก สามารถเดินบนน้ำ (อันนี้ได้รับคำยืนยันมาจากหลายคน ที่มาจากที่ต่างๆ กัน ที่เคยเจอ พระ"บุญส่ง" ในถ้ำ มีทั้งแม่ชีที่เคยอยู่ที่ถ้ำ ตอนที่หลวงปู่อยู่ถ้ำ แล้วอีกหลายท่าน) แล้วโล๊กเซี่ยบอกว่าเคยเดินไปกับท่านแล้วท่านเดินเข้าไปในภูเขาเฉยเลย บอกว่าไปบิณฑบาตร แล้วอีกสักพักออกมา ได้ข้าวมาเต็มบาตร ยังร้อนๆ อยู่เลย แถมยังเอาไปถวายหลวงปู่ให้ฉันด้วย

แม่ชีลัดดาก็บอกว่า พระ"บุญส่ง"เคยชวนท่านไปบิณฑบาตรด้วยกันที่เมืองลับแล แต่พระ"บุญส่ง"บอกว่าถ้าไปข้อห้ามเด็ดขาดคือ ห้ามหันหลังย้อนกลับมามองด้านหลัง แต่เผอิญท่านไม่ได้ไปวันที่พระ"บุญส่ง" เพราะแม่ชีไม่สบาย ตอนที่แม่ชีท่านธุดงค์มาพร้อมกับพระ(ร้อยกว่ารูป) แม่ชีได้มาเจอโล๊กเสี่ยอีกที แล้วถามโล๊กเซี่ยว่า ตกลงวันนั้นที่จะไปบิณฑบาตรหน่ะ พระ"บุญส่ง"ได้ข้าวกลับมาหรือเปล่า โล๊กเสี่ยบอกว่าได้

นอกจากนี้โล๊กเสียยังบอกว่า พระ"บุญส่ง"ท่านสอนวิชาธรรมกายให้ด้วย แต่พอเจอหลวงปู่ ตอนนั่งสมาธิต่อหน้าหลวงปู่ หลวงปู่ถามว่าไปเรียนวิชาธรรมกายมาจากไหน ทิ้งไปให้หมด ตั้งแต่วันนั้นโล๊กเสี่ยเลยเลิกวิชาธรรมกายเสีย

แต่ตอนที่โล๊กเซี่ยมาหาหลวงปู่ นับถือท่านเป็นอาจารย์ พระ"บุญส่ง" ไม่พอใจ หลวงปู่เคยเล่าให้ฟังว่า พระ"บุญส่ง" มีฤทธิ์มากจริงๆ เคยเอาแมงป่อง แล้วอีกหลายอย่างส่งไปให้หลวงปู่ อย่างนี้เป็นต้นตอนนี้พระ"บุญส่ง" ได้สึกแล้ว มีหลายเรื่องที่ข้าพเจ้ายังไม่อยากเล่า ณ ที่นี้ ตอนเด็ก"บุญส่ง" เคยเห็นพระรูปหนึ่งเดินผ่านหน้าบ้าน ขณะที่ฝนตก แต่ว่าพระรูปนั้นไม่เปียกเลย ฝนไม่ตกลงมาโดนตัวท่านเลย แล้วเด็กชาย"บุญส่ง"ได้สงสัยแล้วหันมาถามแม่ว่า "แม่ครับ ทำไมพระที่ผ่านไปฝนไม่เปียกตัวท่านเลยครับ" แม่ก็ตอบว่า "ก็ท่านฝึกสมาธิไงลูก" หลังจากนั้นเด็กชาย"บุญส่ง" รู้สึกว่า อยากเป็นอย่างนั้นมั่งจัง เลยไปเอาผ้ามาห่อตัวเองเหมือนพระ แล้วหนีออกจากบ้านเข้าป่าตอนแค่อายุได้ 9 ปี แล้วไปนั่งสมาธิอยู่ในป่า ออกมาอีกทีเมื่ออายุ 16 ปี แล้วได้มาบวชเป็นเณร แล้ว ได้ธุดงค์ไปตามป่าเขา แล้วในที่สุดก็มาอาศัยอยู่ที่ถ้ำกระแชง ถ้ำที่หลวงปู่เคยอยู่เหมือนกัน

จบ